Park krajobrazowy położony na granicy Wyżyny Krakowskiej i Wyżyny Miechowskiej. Jest najbardziej na wschód wysuniętym ze wszystkich Jurajskich Parków Krajobrazowych. Zajmuje powierzchnię 10960ha na terenie 6 gmin: Gołcza, Iwanowice, Michałowice, Skała, Trzyciąż i Zielonki, położonych wzdłuż rzeki Dłubni, będącej osią parku. Otulina Parku obejmuje obszar 11 684,7ha położony na terenie w/w gmin. Szeroka, urodzajna dolina rzeki Dłubni od najdawniejszych wieków stanowiła obszar osiedlania się człowieka. Dłubnia, wraz ze swymi dopływami, zasilana jest z licznych źródeł, głównie w swoim górnym i środkowym biegu. Początek rzece dają źródła szczelinowe w Jangrocie i Trzyciążu, jednak wypływy najpiękniejsze (źródła pulsujące) i najbardziej wydajne znajdują się w Imbramowicach, Ściborzycach i Sieciechowicach. Są to obiekty wyjątkowo cenne przyrodniczo i krajobrazowo, objęte ochroną prawną jako pomniki przyrody. Na terenie parku, oprócz licznych pomników przyrody, znajdują się również cenne zabytki architektury, wśród których dominują kościoły i zespoły dworsko-parkowe.
Szczególne cele ochrony Parku:
